سیداحمد بن محمد قزوینیسیداحمد بن محمد (د ۱۱۹۹ق/۱۷۸۴م)، مؤسس و نخستین عالم شناخته شدۀ آل قفطان یا آلِ قَزْوینی می‌باشد، آل قزوینی، خاندانی علمی و ادبی از نیمۀ دوم سده ۱۲ تا میانه‌های سدۀ ۱۴ق/۱۸ تا ۲۰ در نجف، حِلّه و پیرامون آن است. ۱ - معرفی اجمالیاز شرح زندگی پدر او چیزی معلوم نیست و چنان‌که گفته‌اند، سلسلۀ نسب او با ۲۳ واسطه به زید بن علی بن حسین (علیه‌السلام) می‌رسد. سیداحمد در قزوین زاده شد و پس از فراگیری مقدمات علوم آن روزگار، برای ادامۀ تحصیل رهسپار عراق گشت و در حوزۀ درس عالمان و فقیهان مشهور نجف شرکت کرد و خود فقیهی بنام گردید. ۲ - ازدواجدر اوان تحصیل در نجف، با دختر سیدمرتضی طباطبایی ازدواج کرد. ۳ - بازگشت به ایرانوی سرانجام رهسپار ایران شد و در آغاز به قصد زیارت به مشهد سفر کرد و پس از آن به زادگاهش قزوین بازگشت و دیری نگذشت که در همین شهر درگذشت. ۴ - فرزندان ویاو دارای ۵ فرزند به نام‌های: سیدمحمد علی، سیدحسن، سیدعلی، سیدحسین و سیدباقر بود که همگی از عالمان دین بودند و بجز سیدباقر از دیگران اطلاعی در دست نیست. ۵ - پانویس
۶ - منبعدانشنامه بزرگ اسلامی، مرکز دائرة المعارف بزرگ اسلامی، برگرفته از مقاله «آل‌قفطان»، ج۲، ص۴۵۲. رده‌های این صفحه : آل قزوین | عالمان حله سده دوازدهم (قمری) | عالمان حله سده سیزدهم (قمری) | عالمان عراقی
|